Podsumowanie spotkania Komitetu HR na temat wypalenia zawodowego

Pierwsze powakacyjne spotkanie Komitetu HR CCIFP było poświęcone zjawisku wypalenia zawodowego. Data wydarzenia – 10 października – zbiegła się ze Światowym Dniem Zdrowia Psychicznego. O symptomach sygnalizujących wypalenie zawodowe rozmawialiśmy z Haliną Piasecką, przycholożką i ekspertką szczęścia w pracy oraz Dorotą Nowak-Szymczyk, eskpertką  wellbeing. Razem w projekcie UpBalance prowadzą projekty nastawione na przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu i lepsze radzenie sobie ze stresem.

Podczas spotkania analizowaliśmy główne źródła stresu, również niezwiązane bezpośrednio z życiem zawodowym. Według raportu Stada Health Report z 2022 r. aż 70 proc. pracowników w Polsce oczuwało wypalenie zawodowe (pierwsze miejsce w Europie). Raport Enpulse Zaangażowanie 2022 wskazuje, że aż 86 proc. osób odczuwa wyczerpanie z powodu nieumiejętności odłączenia się od pracy w środowisku domowym. Zjawisko wypalenia zawodowego dotyczy w podobnym stopniu pokoleń Y I Z, choć badanie Deloitte Global 2023 Gen Z & Millenial Survey pokazuje, że wskaźnik wypalenia wzrasta szybciej roku do roku w przepadku przedstawicieli Gen Z. Oznaki wypalenia dotyczą wielu płaszczyzn i objawiają się m.in. poprzez spadek zaangażowania, uczucie zobojętnienia, dystansowanie się od ludzi, pogorszenie samooceny, zaburzenia snu i koncentracji.

Prognozy są alarmujące – według danych WHO do 2030 r. depresja będzie najczęściej występującą chorobą na świecie, wyprzedzi schorzenia sercowo-naczyniowe i zaburzenia metaboliczne. W 2022 r. wypalenie zawodowe zostało uznane jako syndrom wpływający na stan zdrowia pracownika (kod QD85) w Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych WHO. Co za tym idzie, L4 na wypalenie zawodowe w Polsce jest realną perspektywą. Obecnie trwają prace nad wdrożeniem, m.in. tłumaczeniem na język polski ICD-11, czyli Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych.

Poruszyliśmy temat wysokiego kosztu, jakie niesie ze sobą zjawisko wypalenia z perspektywy pracodawcy (zwiększona rotacja, częstsze L4, spadek produktywności, absencje). Istnieją natomiast metody realnie zapobiegające wypaleniu zawodowemu, które może wdrożyć organizacja, tworząc politykę dobrostanu. Może być ona realizowana na płaszczyźnie: wspierania poczucia komfortu psychicznego (psychoedukacja, opieka psychoterapeutyczna); budowania kultury organizacyjnej (działania DEI, teambuilding, benefity pracownicze); zdrowia i kondycji fizycznej (psychoedukacja, modelowanie postaw).

Dziękujemy wszystkim firmom za aktywny udział i podzielenie się z nami ciekawymi doświadczeniami swoich organizacji. Dziękujemy również ekspertkom za porcję inspiracji i wiedzy przekazaną w ciekawej, warsztatowej formule.